Fundacje i stowarzyszenia tworzące tzw. III sektor, czyli organizacje pozarządowe, są obecnie państwem w państwie. Kontrola nad nimi jest często iluzoryczna, a wszelkie próby zmiany tej sytuacji są odbierane jako zamach na społeczeństwo obywatelskie. Jednocześnie przedstawicielom tych organizacji nie przeszkadza sięganie głęboko do kieszeni podatników i staranie się o wielkie dotacje ze strony rządzących.
 
Z reguły kojarzymy fundacje i stowarzyszenia tworzące tzw. III sektor, czyli organizacje pozarządowe, z podmiotami zaangażowanymi na rzecz biednych, chorych, potrzebujących. Te działania są jak najbardziej godne pochwały i wszyscy, którzy się im oddają, robią to uczciwie i skutecznie, powinni się cieszyć naszym wsparciem.
 
Wiele organizacji z III sektora to jednak typowe ośrodki ideologiczne, mające na sztandarach społeczeństwo obywatelskie, otwarte i demokratyczne. Pod tymi hasłami kryje się chęć liberalizacji życia społecznego i promowania w nim lewicowych wzorców. Najbardziej jaskrawym przykładem jest oczywiście Open Society (Społeczeństwo Otwarte) Georga Sorosa, którego polską wydmuszką jest Fundacja Batorego. Weszło ono w ostry spór z prawicowym rządem Wiktora Orbana, który w końcu wyrzucił organizację z Węgier, uznając jej działalność za antypaństwową.
 
Tego typu organizacje często czerpią olbrzymie fundusze z zagranicy, potrafią pozyskiwać wsparcie ze strony państwa i przypominają sprawnie zarządzane korporacje. Nieraz osiągają olbrzymie dochody, których dużą część wydają na walkę z tym, co tradycyjne, polskie i katolickie. Opisuję w tej książce przykłady tego na świecie i w Polsce, odwołując się choćby do fundacji wspomnianego Georga Sorosa, ale też Billa Gatesa czy Fundacji Rockefellera i Forda.